I can change...By myself
หลังจากที่ห่างหายจากการอัปมาเป็นเวลานานตั้งแต่ช่วงสอบคือไม่รู้ว่างานเยอะหรือเหนื่อยอะไร แต่หมดแรง ช่วงนี้งานก็ถาโถมเข้ามาอีกไม่รู้จะทำอันไหนก่อนเลยทีเดียว ยังไงก็แล้วแต่เนื่องจากอาจารย์มอบหมายงานให้อัปลงบล็อกที่มีชื่อน่ารักๆว่าI can change.(ไมรู้ว่าเปลี่ยนได้จริงรึเปล่า55)ต้องขอบคุณอาจารย์ที่ช่วยกระตุ้นให้กลับเข้ามาที่แห่งนี้อีกครั้ง55 งานนี้ก็คือว่าให้ภาพมาแล้วให้เล่าเรื่องจากภาพให้เพื่อนฟังเป็นภาษาญี่ปุ่น และภาพนั้นก็คือ...ใส่ภาพไม่ได้อ่ะ55ก็คือเป็นภาพเด็กนั่งโซฟาในโรงแรม อยู่ๆสบตากับชาวต่างชาติ แต่ตัวเองพูดภาษาต่างชาติไม่เป็นกลัวเค้าเข้ามาถามทาง
เลยไปหลบอยู่หลังหนังสือพิมพ์ที่คุณลุงข้างๆกางอ่านอยู่ประมาณนี้ คือที่จริงอายมากนะแต่ก็จะลง โอเคมาดูกันเลยดีกว่า ป.ล.สีแดงๆในวงเล็บคือあいづちของเพื่อน
พัฒนาการของฉันในการเล่าเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่น(I can change!)ตอนBy myself

 え、あのう、ある部屋にあるソファーに　あのう、二人の人が座っています。ある人は右に座っています。向こう　あのう、左にも一人の人が座っています。でも、あのう、右に座ってめがねをかけている人はあのう、新聞を読んでいます。（はい）他の人は何もしないでこのまま座っています。（はい）何をしないでいる人はあのう、前に見てある外国人の目に合わせてお互いに見ました。（はい）はい　でも、あのう、その外国人は、あのう、手の中に、あのう、地図を持っています。道に迷っているかもしれません。ソファーに座っている人は、その外国人は自分の方に歩いて来る気がしました。（え、そのソファー座っている人はどの人ですか）あのう、何をしないでいる人ですね。（おお）はい、そして、本当に、あのう、その外国人は何をしないで男の人に歩いてきました。（はい）でも、あのう、ソファーに座っている何をしないで男は怖いかもしれません。あのう、笑　英語が上手じゃないかもしれません。あのう、外国人と話すことが怖がりました。そこで、あのう、ソファーに座っている新聞を読んでいる男の新聞の中に（新聞の中ですか）新聞の中じゃない、後　後（後）え、分かったかな？あのう、新聞を読んでいる人はこうやって、男の子は新聞を読んでいる人のそばに座って一緒に新聞を読んでいるみたいにふりをしました。(おお,そっか、分かりました）外国人は近くに歩いて来て,あのう、（え！）なんで急に他の人と新聞を読んでいるか分かりません。じゃ、これで終わります。

จบแล้วก็อย่างที่เห็นนะเล่าไม่ได้เรื่องเลยถามว่าเจ็บใจตรงไหนหลายที่เลย555
อย่างแรกเลยคือจะเห็นว่าあのうเยอะมากมีประมาณ17ครั้งได่้ และสิ่งที่ทำไม่ค่อยได้คือการอธิบายช่วงแรกที่ว่านั่งอยู่สองคนนะอีกคนอยู่ฝั่งนี้รู้สึกยุ่งยากมาก แค่จะอธิบายว่าอีกคนนั่งเฉยๆยังพูดซะยาวเลย จะบอกว่าสบตาก็พูดไม่ถูก ยิ่งตอนหลบหลังหนังสือพิมพ์นี่แล้วใหญ่เลย อาจจะเป็นเพราะศัพท์และสำนวนในหัวน้อยด้วย55